Almanca, Latin alfabesi temel alınarak oluşturulmuş bir dildir ve 30 harf içerir. Bu alfabenin bazı harfleri, İngilizce’de olduğu gibi seslendirilirken, bazıları ise farklı telaffuz edilir. İşte Almanca alfabesindeki harfler ve okunuşları:
1. A – [a:]
Almanca’daki “A”, İngilizce’deki gibi [a] olarak telaffuz edilir, ancak uzun sözcüklerde genellikle [a:] olarak uzatılır.
2. B – [be:]
“B”, İngilizce’deki gibi [b] olarak okunur, ama Almanca’da [be:] olarak telaffuz edilir.
3. C – [tse:]
“C”, İngilizce’deki gibi [s] veya [k] olarak telaffuz edilebilir. Almanca’da genellikle [tse:] olarak okunur.
4. D – [de:]
“D”, İngilizce’deki gibi [d] olarak telaffuz edilir, ve Almanca’da [de:] şeklinde okunur.
5. E – [e:]
“E”, Almanca’da kısa [e] veya uzun [e:] olarak okunur. Kısa e, İngilizce’deki “bed”teki gibi; uzun e ise İngilizce’deki “see”deki gibi telaffuz edilir.
6. F – [ef]
“F”, İngilizce’deki gibi [f] olarak telaffuz edilir, Almanca’da [ef] olarak okunur.
7. G – [ge:]
“G”, İngilizce’deki gibi [g] olarak telaffuz edilir, Almanca’da [ge:] olarak okunur.
8. H – [ha:]
“H”, Almanca’da [h] olarak okunur ve genellikle [ha:] şeklinde telaffuz edilir.
9. I – [i:]
“I”, Almanca’da kısa [ɪ] veya uzun [i:] olarak telaffuz edilir. Kısa i, İngilizce’deki “bit”teki gibi; uzun i ise “see”deki gibi.
10. J – [jot]
“J”, Almanca’da [j] olarak telaffuz edilir ve genellikle [jot] olarak okunur.
11. K – [ka:]
“K”, İngilizce’deki gibi [k] olarak telaffuz edilir, Almanca’da [ka:] şeklinde okunur.
12. L – [el]
“L”, Almanca’da [l] olarak telaffuz edilir, ve [el] olarak okunur.
13. M – [em]
“M”, İngilizce’deki gibi [m] olarak telaffuz edilir ve Almanca’da [em] olarak okunur.
14. N – [en]
“N”, Almanca’da [n] olarak telaffuz edilir ve [en] şeklinde okunur.
15. O – [o:]
“O”, Almanca’da kısa [ɔ] veya uzun [o:] olarak telaffuz edilir. Kısa o, İngilizce’deki “pot”ta olduğu gibi; uzun o ise “go”da olduğu gibi.
16. P – [pe:]
“P”, İngilizce’deki gibi [p] olarak telaffuz edilir, Almanca’da [pe:] olarak okunur.
17. Q – [ku:]
“Q”, Almanca’da [k] olarak telaffuz edilir ve genellikle [ku:] şeklinde okunur.
18. R – [er]
“R”, Almanca’da [r] olarak telaffuz edilir ve [er] olarak okunur. Almanca’daki R, İngilizce’den daha boğazlı ve yuvarlak bir ses çıkartır.
19. S – [es]
“S”, Almanca’da [s] veya [z] olarak telaffuz edilebilir, ve genellikle [es] şeklinde okunur.
20. T – [te:]
“T”, İngilizce’deki gibi [t] olarak telaffuz edilir, Almanca’da [te:] olarak okunur.
21. U – [u:]
“U”, Almanca’da kısa [ʊ] veya uzun [u:] olarak telaffuz edilir. Kısa u, İngilizce’deki “put”ta olduğu gibi; uzun u ise “moon”da olduğu gibi.
22. V – [fau]
“V”, Almanca’da genellikle [f] olarak telaffuz edilir ve [fau] şeklinde okunur.
23. W – [ve:]
“W”, Almanca’da [v] olarak telaffuz edilir ve [ve:] şeklinde okunur.
24. X – [iks]
“X”, Almanca’da [ks] olarak telaffuz edilir ve [iks] şeklinde okunur.
25. Y – [üpsilon]
“Y”, Almanca’da [ʏpsilɔn] olarak telaffuz edilir ve genellikle [üpsilon] şeklinde okunur.
26. Z – [tset]
“Z”, Almanca’da [ts] olarak telaffuz edilir ve [tset] şeklinde okunur.
27. Ä – [ɛ:]
“Ä”, İngilizce’deki “cat”teki gibi [ɛ] olarak telaffuz edilir, ama Almanca’da [ɛ:] şeklinde uzun okunur.
28. Ö – [ø:]
“Ö”, İngilizce’deki “bird”deki gibi [ø] olarak telaffuz edilir ve [ø:] şeklinde uzun okunur.
29. Ü – [y:]
“Ü”, İngilizce’deki “cute”deki gibi [y] olarak telaffuz edilir ve [y:] şeklinde uzun okunur.
30. ß – [es-zet]
“ß”, Almanca’da [s] olarak telaffuz edilir ve genellikle [es-zet] şeklinde okunur. Bu harf, sadece Almanca’da bulunur ve “ss” sesini temsil eder.
Almanca alfabesi, bazı harflerin telaffuzu açısından İngilizce’den farklıdır. Bu yazıda verilen okunuşlar, genel Alman telaffuzunu yansıtır ve çeşitli lehçelerde küçük farklılıklar olabilir.
Bir yanıt yazın